วันอังคารที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

พระคุณแม่

แม่ผู้มีพระคุณ



เป็นผู้ให้ . . . กำเนิด . . . เกิดลูกรัก   
เป็นผู้ให้ . . . ที่พักพิงอาศัย   
 เป็นผู้ให้ความอบอุ่น . . . ทั้งกายใจ   
เป็นผู้ให้ . . . อะไร . . . อะไร . . . ตั้งมากมาย

          แม่คำนี้คำเดียวที่ยิ่งใหญ่ ดิฉันเชื่อว่าทุกคนต้องรักแม่ของตนเองไม่มากก็น้อย แต่สำหรับดิฉันแม่คือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตและฉันรักแม่มาก
            ทุกคนอาจจะเคยว่าแม่ลับหลังเวลาที่โดนแม่ดุว่า ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่พูดเช่นนั้น และไม่เคยได้นึกเลยว่าที่ท่านทำไปเพราะอยากให้เราเป็นคนที่ดีสามารถช่วยเหลือตนเองได้ยามที่ไม่มีพ่อแม่ ที่ตีเราเพราะอยากให้จำจะได้ไม่ทำอีก แม่ของฉันสอนฉันทำกับข้าว ล้างจานชาม ซักเสื้อผ้า รีดเสื้อผ้า ตลอดจนงานบ้านทุกอย่าง แต่ในช่วงเวลานั้นฉันก็คอยแต่บ่นว่าแม่จะให้ทำอะไรนักหนา เป็นเพราะตอนนั้นเป็นเด็กด้วยมั้ง ก็อยากจะออกไปเล่นข้างนอกบ้าน แต่ก็มีหนีออกไปเล่น แม่สอนอะไรฉันหลายๆอย่าง จนถึงวันที่แม่จากฉันไป ตอนนั้นฉันอยากจะให้แม่ตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกรักแม่มาก เสียใจมาก และที่เสียใจที่สุดคือ ฉันยังไม่เคยได้บอกรักแม่เลยสักครั้ง
            พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่มากจนไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบได้ ถ้าหากวันนี้ท่านยังมีแม่ไว้ให้กอดอยู่ฉันก็อยากให้ทุกคนได้บอกรักแม่บ้างสักครั้ง กอดบ้างตามโอกาสกก่อนที่ทุกอย่างจะสสายไป

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น